تعرفه برق در ایران بر اساس نوع مصرف و منطقه جغرافیایی تعیین می‌شوند و بر اساس الگوهای مشخصی تعریف می‌شود که شامل دسته‌بندی‌های متنوعی از قبیل مصارف خانگی، تجاری، صنعتی و کشاورزی است. هر کدام از این دسته‌ها بر اساس نوع استفاده و شرایط اقلیمی منطقه، تعرفه‌های متفاوتی دارند. هدف اصلی از این سیستم، تامین نیازهای مختلف مشترکان به شکلی عادلانه و تشویق به بهینه‌سازی مصرف انرژی است. در خرده فروشی برق از طریق قرارداد دوجانبه عوامل مختلفی بر قیمت برق مشترکین اثر می‌گذارد و نمی‌توان یک قیمت واحد و مشخص اعلام کرد که در ادامه مفصل به این موضوع می‌پردازیم.

تعیین قیمت برق مشترکین صنعتی 

قیمت برق در قرارداد دوجانبه برق مثل خرید برق از بورس انرژی مشخص نیست و معمولاً بر اساس توافق بین طرفین قرارداد تعیین می‌شود. این قیمت ممکن است به عواملی مانند نرخ بازار عمده‌فروشی برق، هزینه‌های تولید، هزینه‌های انتقال (ترانزیت برق) و توزیع برق، و نوع و زمان مصرف انرژی مرتبط باشد. در این نوع قراردادها، خریدار و فروشنده برق می‌توانند نرخ‌های مخصوص به خود را بر اساس نیازها و شرایط بازار تعیین کنند، به طوری که هر دو طرف از شرایط منصفانه بهره‌مند شوند.

دولت برای تعیین قیمت برق، مشترکین را به پنج گروه تقسیم کرده است: خانگی، مصارف عمومی، مصارف تولیدی (آب و کشاورزی)، مصارف تولیدی (صنعتی و معدنی) و سایر مصارف. برای هر یک از این گروه‌ها، تعرفه‌های خاصی در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، در هر گروه با توجه به عوامل مختلف مانند میزان مصرف، زمان مصرف، نوع و زمینه فعالیت مشترک، و نیاز مصرفی (دیماند)، تعرفه‌های متفاوتی اعمال می‌شود.

قیمت برق تحت تأثیر چندین عامل مختلف قرار دارد که به شرح زیر هستند:

  1. هزینه مواد اولیه، که عمدتاً گاز است، برای تولید انرژی.
  2. هزینه تبدیل انرژی تولید شده از مواد اولیه به انرژی الکتریکی توسط ژنراتورها و توربین‌ها.
  3. هزینه ترانزیت برق، شامل ساخت خطوط انتقال و توزیع، ترانسفورماتورها، تلفات خطوط، و هزینه‌های تعمیر و نگهداری و بهره‌برداری از این خطوط.
  4. پاداش‌های مربوط به کنترل فرکانس و ولتاژ شبکه برق که توسط نیروگاه‌ها پرداخت می‌شود.

جدیدترین تعرفه برق 1403 در مهر 1403 اعلام شده است که در آن تعرفه برق مشترکین مختلف اعلام شده است.

قیمت برق مشترکین بالای یک مگاوات

از ابتدای آبان ماه ۱۴۰۲، قیمت برق برای مشترکین صنعتی و تجاری که قدرت قراردادی آن‌ها بیش از یک مگاوات (۱۰۰۰ کیلووات) است، دیگر تحت نظام تعرفه‌گذاری قرار نخواهد گرفت و تعیین قیمت آن به عوامل زیر بستگی دارد:

  1. نرخ‌های حداکثر بازار عمده‌فروشی برق و بورس انرژی
  2. هزینه تبدیل انرژی در نیروگاه‌های حرارتی با قرارداد خرید تضمینی (ECA)
  3. نرخ برق از انرژی‌های تجدیدپذیر (برق سبز)

از تاریخ ۱۴۰۲/۰۸/۰۱، وزارت نیرو دیگر مسئول تأمین برق مشترکین با قدرت قراردادی بالای یک مگاوات نخواهد بود. این مشترکین باید برق خود را از بورس انرژی خریداری کنند، با شرکت‌های خرده‌فروش برق قرارداد دوجانبه امضا نمایند، یا نیروگاه‌های خود تأمین احداث کنند. برای اطلاعات بیشتر در خصوص نرخ برق و روش‌های خرید آن، به این لینک مراجعه فرمایید.

بر اساس نامه شماره ۱۴۰۲/۵۵۳۳۵/۲۰/۱۰۰ مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۰۷ وزیر نیرو، مشترکین صنعتی و سایر مصارف با قدرت قراردادی بالای یک مگاوات موظف شدند از ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۲ برای پرداخت مابه‌تفاوت اجرای مقررات طبق ماده ۳ قانون مانع‌زدایی از توسعه صنعت برق، از نرخ‌های مشخص شده در جدول زیر استفاده کنند. این مشترکین تنها در صورتی موظف به پرداخت مابه‌تفاوت خواهند بود که نرخ برق آن‌ها در این جدول از متوسط نرخ برق سال گذشته بیشتر باشد. متوسط نرخ برق سال گذشته در سال ۱۴۰۲ برابر با ۹۶۱.۸ ریال و در سال ۱۴۰۳ معادل ۱۴۶۱.۵۹ ریال به ازای هر کیلووات ساعت تعیین شده است.

هزینه های انشعاب برق

هزینه‌های مربوط به برقراری انشعاب برق طبق آخرین دستورالعمل وزارت نیرو در دو بخش مختلف اعلام شده است: یکی برای متقاضیان با قدرت قراردادی کمتر از ۳۰ کیلووات (فازآمپری) و دیگری برای متقاضیان با قدرت قراردادی برابر یا بیشتر از ۳۰ کیلووات (دیماندی). این دستورالعمل با شماره ۹۷/۴۳۲۰۰/۲۰/۱۰ و تاریخ ۱۳۹۷/۱۰/۰۵ صادر شده و جزئیات آن در فایل مربوطه موجود است. هزینه‌های برقراری انشعاب شامل هزینه‌های عمومی، هزینه‌های نیرورسانی، سهم زمین و تجهیزات پست برق می‌باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Call Now Button